Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

obscurata vocabula H

  • 1 obscuro

    obscūro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] obscurcir, rendre obscur. [st2]2 [-] rendre sourd (un son), assourdir. [st2]3 [-] rendre obscur, rendre peu clair, rendre peu net. [st2]4 [-] laisser dans l'ombre, faire oublier, éclipser, atténuer, affaiblir, supprimer; cacher, voiler, empêcher de discerner, envelopper.    - obscurari, Cic. de Or. 2, 95: s’obscurcir, s’effacer, disparaître.    - obscurata vocabula, Hor.: mots tombés en désuétude.    - nulla nox tenebris obscurare coetus nefarios potest, Cic. Cat. 1, 3, 6: aucune nuit ne peut dissimuler dans ses ténèbres tes assemblées criminelles.    - obscurare litteram, Cic.: prononcer indistinctement une lettre.
    * * *
    obscūro, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] obscurcir, rendre obscur. [st2]2 [-] rendre sourd (un son), assourdir. [st2]3 [-] rendre obscur, rendre peu clair, rendre peu net. [st2]4 [-] laisser dans l'ombre, faire oublier, éclipser, atténuer, affaiblir, supprimer; cacher, voiler, empêcher de discerner, envelopper.    - obscurari, Cic. de Or. 2, 95: s’obscurcir, s’effacer, disparaître.    - obscurata vocabula, Hor.: mots tombés en désuétude.    - nulla nox tenebris obscurare coetus nefarios potest, Cic. Cat. 1, 3, 6: aucune nuit ne peut dissimuler dans ses ténèbres tes assemblées criminelles.    - obscurare litteram, Cic.: prononcer indistinctement une lettre.
    * * *
        Obscuro, obscuras, pen. prod. obscurare. Cic. Obscurcir, Faire obscur.
    \
        Neque est dissimulandum, quod obscurari non potest. Cic. Qu'on ne scauroit cacher.
    \
        Omnia illa quae bona tu vocas, necesse est obscurari, et non apparere, et in virtutem tanquam in solis radios incurrere. Cic. Qu'on n'en face compte.
    \
        Obscurat magnitudinem periculi lucrum. Cic. Cache, et fait qu'on ne le veoit point.
    \
        Obscurare et Celebrare, contraria. Sallust. Faire qu'une personne n'ait aucun bruit.

    Dictionarium latinogallicum > obscuro

  • 2 obscuro

    obscūro, āvī, ātum, āre (obscurus), I) eig.: verdunkeln, aedes, ICt.: regiones, Cic.: lumen lucernae, Cic.: visus obscuratus, dunkel gewordene Augen, Plin. – unpers., obscurat, es wird dunkel, misit tenebras et obscuravit, Vulg. psalm. 104, 28: ubicumque obscuraverit, Vulg. Sirach 36, 28. – II) übtr.: 1) übh., geistig verdunkeln, verfinstern, der Überlegung berauben, amorem tibi pectus obscurasse, Plaut. trin. 667. – 2) insbes.: a) dem Laute nach verdunkeln, verdumpfen, dumpf aussprechen (Ggstz. exprimere), vocem, Quint.: litteram, litteras, Cic. u. Quint. – b) dem Verständnis nach verdunkeln, verhüllen, undeutlich machen od. vortragen, alqd ἀλληγορίαις, alqd dicendo, Cic.: stilum, Suet.: proscriptio obscurata, ein unleserlich gewordener öffentlicher Anschlag, ICt. – c) der Geltung nach verdunkeln, in den Hintergrund treten lassen, in Schatten stellen, vergessen machen, Passiv obscurari auch = in den Hintergrund treten, nicht in Betracht kommen, Fortuna res celebrat obscuratque, Sall.: eorum memoria obscurata est, Cic.: nummus in Croesi divitiis obscuratur, Cic.: consuetudo, quam obscurari volunt, der sie alle Gültigkeit absprechen, Cic.: obscurata vocabula, unbekannt gewordene, Hor. – 3) verstecken, verbergen, bedecken, unsichtbar machen, verhehlen, coetus (al. coeptus) tenebris, Cic.: caput lacernā, Hor.: magnitudinem periculi, Cic.: laudes, Cic.: quod non obscurari potest, Cic.

    lateinisch-deutsches > obscuro

  • 3 obscuro

    obscūro, āvī, ātum, āre (obscurus), I) eig.: verdunkeln, aedes, ICt.: regiones, Cic.: lumen lucernae, Cic.: visus obscuratus, dunkel gewordene Augen, Plin. – unpers., obscurat, es wird dunkel, misit tenebras et obscuravit, Vulg. psalm. 104, 28: ubicumque obscuraverit, Vulg. Sirach 36, 28. – II) übtr.: 1) übh., geistig verdunkeln, verfinstern, der Überlegung berauben, amorem tibi pectus obscurasse, Plaut. trin. 667. – 2) insbes.: a) dem Laute nach verdunkeln, verdumpfen, dumpf aussprechen (Ggstz. exprimere), vocem, Quint.: litteram, litteras, Cic. u. Quint. – b) dem Verständnis nach verdunkeln, verhüllen, undeutlich machen od. vortragen, alqd ἀλληγορίαις, alqd dicendo, Cic.: stilum, Suet.: proscriptio obscurata, ein unleserlich gewordener öffentlicher Anschlag, ICt. – c) der Geltung nach verdunkeln, in den Hintergrund treten lassen, in Schatten stellen, vergessen machen, Passiv obscurari auch = in den Hintergrund treten, nicht in Betracht kommen, Fortuna res celebrat obscuratque, Sall.: eorum memoria obscurata est, Cic.: nummus in Croesi divitiis obscuratur, Cic.: consuetudo, quam obscurari volunt, der sie alle Gültigkeit absprechen, Cic.: obscurata vocabula, unbekannt gewordene, Hor. – 3) verstecken, verbergen, bedecken, unsichtbar machen, verhehlen, coetus (al. coeptus) tenebris,
    ————
    Cic.: caput lacernā, Hor.: magnitudinem periculi, Cic.: laudes, Cic.: quod non obscurari potest, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obscuro

  • 4 obscūrō

        obscūrō āvī, ātus, āre    [obscurus], to render dark, darken, obscure: obscuratur luce solis lumen lucernae: caelum nocte obscuratum, S.: volucres Aethera obscurant pennis, V.: obscuratus sol, eclipsed.—To hide, conceal, cover, shroud, darken, veil: neque nox tenebris obscurare coetūs nefarios potest: caput obscurante lacernā, H.: dolo ipsi obscurati, kept out of sight, S.—Fig., of speech, to obscure, render indistinct, express indistinctly: nihil dicendo.—To render unknown, bury in oblivion: fortuna res celebrat obscuratque, S.—To suppress, hide, conceal: tuas laudes.—To cause to be forgotten, render insignificant: periculi magnitudinem: eorum memoria sensim obscurata est: obscurata vocabula, obsolete, H.
    * * *
    obscurare, obscuravi, obscuratus V
    darken, obscure; conceal; make indistinct; cause to be forgotten

    Latin-English dictionary > obscūrō

  • 5 obscuro

    obscūro, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to render dark, to darken, obscure (class.; syn.: obumbro, opaco).
    I.
    Lit.:

    obscuratur et offunditur luce solis lumen lucernae,

    Cic. Fin. 3, 14, 45:

    nitor solis,

    Cat. 66, 3:

    finitimas regiones eruptione Aetnaeorum ignium,

    id. N. D. 2, 38, 96:

    caelum nocte atque nubibus obscuratum,

    Sall. J. 38, 5:

    volucres Aethera obscurant pennis,

    Verg. A. 12, 253: nebula caelum obscurabat, Sall. Fragm. ap. Non. 489, 10: obscuratus sol, obscured, [p. 1241] eclipsed, Cic. Rep. 1, 16, 25; 2, 10, 17; Tac. A. 14, 12; Vulg. Matt. 24, 29; id. Apoc. 9, 2; Val. Max. 8, 11, ext. 1:

    visus obscuratus,

    dimmed eyesight, Plin. 8, 27, 41, § 99.—
    B.
    Transf., to hide, conceal, cover; to render invisible or imperceptible:

    neque nox tenebris obscurare coetus nefarios potest,

    Cic. Cat. 1, 3, 6:

    caput obscurante lacernā,

    Hor. S. 2, 7, 55:

    caput dextra,

    Petr. 134:

    dolo ipsi et signa militaria obscurati,

    concealed, kept out of sight, Sall. J. 49, 5:

    nummus in Croesi divitiis obscuratur,

    disappears, is lost, Cic. Fin. 4, 12, 3:

    tenebrae non obscurabuntur a te,

    Vulg. Psa. 138, 12.—
    II.
    Trop.
    A.
    To blind, darken, becloud the understanding:

    scio amorem tibi Pectus obscurasse,

    Plaut. Trin. 3, 2, 41.—
    B.
    Of speech, to obscure, render indistinct; to deliver or express indistinctly: si erunt mihi plura ad te scribenda, allêgoriais obscurabo, Cic. Att. 2, 20, 3:

    nihil dicendo,

    id. Clu. 1, 1:

    aliquid callide,

    Quint. 5, 13, 41; cf. id. 8, 2, 18:

    stilum affectatione,

    to render obscure, Suet. Tib. 70.—
    C.
    Of sound, to pronounce indistinctly:

    (M) neque eximitur sed obscuratur,

    is pronounced indistinctly, Quint. 9, 4, 40: vocem, to render dull or indistinct, id. 11, 3, 20.—
    D.
    To obscure, cover with obscurity; to render unknown: paupertas quorum obscurat nomina, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Trag. v. 73 Vahl.):

    fortuna res cunctas ex lubidine magis, quam ex vero celebrat obscuratque,

    Sall. C. 8, 1.—
    E.
    (Acc. to I. B.) To suppress, hide, conceal:

    quod obscurari non potest,

    Cic. Arch. 11, 26:

    laudes,

    id. Marcell. 9, 31:

    veritatem,

    Quint. 4, 2, 64.—Hence, to obscure, cause to be forgotten, render of no account:

    magnitudo lucri obscurabat periculi magnitudinem,

    Cic. Verr. 2, 3, 57, § 131.—In pass.: obscurari, to become obscure or of no account, to grow obsolete, etc.:

    sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus,

    id. Fin. 4, 12, 29:

    omnis eorum memoria sensim obscurata est et evanuit,

    id. de Or. 2, 23, 95; cf. id. Fragm. ap. Mart. Cap. 5, § 509:

    obscurata vocabula,

    obsolete, Hor. Ep. 2, 2, 115.

    Lewis & Short latin dictionary > obscuro

  • 6 obscuro

    obscūro, āvī, ātum, āre [ obscurus ]
    1)
    а) затемнять, затмевать ( sol obscuratur VM); ослаблять яркость (o. lumen lucernae C)
    б) pass. тускнеть, меркнуть ( sidĕra obscurantur PM)
    2) скрывать, утаивать ( magnitudinem periculi C)
    3) приглушать, проглатывать, неясно произносить (vocem Q; litteram C)
    4) туманно излагать, затуманивать ( aliquid dicendo C)
    5) оставлять в тени, затмевать ( veteres triumphos Lcn); затушёвывать (nomina Enn ap. Macr)
    6) изглаживать из памяти, приводить в забвение, делать неизвестным ( obscurata vocabula H)
    memoria alicujus rei obscuratur C — память о чём-л. исчезает
    7) закутывать, прятать ( caput lacernā H)
    8) помрачать, дурманить ( amor pectus obscuravit alicui Pl)

    Латинско-русский словарь > obscuro

  • 7 obscuratus

    obscūrātus, a, um part. passé de obscuro.
    * * *
    obscūrātus, a, um part. passé de obscuro.
    * * *
        Obscuratus, pen. prod. Aliud participium: vt Vocabula diu obscurata populo. Horat. Qui sont hors d'usage long temps a.

    Dictionarium latinogallicum > obscuratus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»